Перевод: с польского на русский

с русского на польский

obijać się się po świecie

  • 1 obijać się

    несов.
    1) отдава́ться ( о звуке)
    2) слоня́ться, шата́ться без де́ла

    obijać się się w pracy — гоня́ть ло́дыря, ло́дырничать, уви́ливать от рабо́ты

    obijać się się po świecie — скита́ться по све́ту

    3) o co ударя́ть(ся) обо что, натыка́ться на что

    po ciemku obijał się o meble — в потёмках он натыка́лся на ме́бель

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obijać się

  • 2 obijać\ się

    obija|ć się
    несов. 1. отдаваться (о звуке);
    2. слоняться, шататься без дела;

    \obijać\ się się w pracy гонять лодыря, лодырничать, увиливать от работы; \obijać\ się się po świecie скитаться по свету;

    3. о со ударять(ся) обо что, натыкаться на что;
    po ciemku -ł się o meble в потёмках он натыкался на мебель
    +

    1. odbijać się 2. wałęsać się 3. uderzać się

    Słownik polsko-rosyjski > obijać\ się

См. также в других словарях:

  • kołatać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć mimo przeszkód, istnieć z trudem, ledwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Serce jeszcze kołacze się w jego piersi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • naobijać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielokrotnie uderzyć o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naobijać się o futrynę drzwi do piwnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o owocach i naczyniach …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę …   Słownik języka polskiego

  • tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… …   Słownik języka polskiego

  • pętać — ndk I, pętaćam, pętaćasz, pętaćają, pętaćaj, pętaćał, pętaćany 1. «zakładać pęta na przednie nogi koni, bydła, itp.» 2. «pozbawiać swobody ruchów, wiązać, krępować» Wąska suknia pętała jej nogi. pętać się 1. «pętać, krępować, wiązać siebie albo… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»